Jón Jónsson f. 1667
Einstaklingur í sögulegu manntali
Jón Jónsson (f. 1667)
Jón Jónsson (f. 1667)
Einstaklingur hefur ekki fundist í Íslenzkum æviskrám
Einstaklingur hefur ekki fundist í nafnaskrá Lbs
Mögulegar samsvaranir við Jón Jónsson f. 1667 í Íslenzkum æviskrám
--Prestur. --Foreldrar: Síra Jón Guðmundsson að Staðarhrauni og kona hans Halldóra Jónsdóttir lögréttumanns að Knerri, Steindórssonar, Lærði í Skálholtsskóla og varð stúdent þaðan líkl. 1685, varð síðan ráðsmaður að Borg á Mýrum, hjá Salvöru Vigfúsdóttur, ekkju síra Sæmundar Oddssonar í Hítardal, fekk Breiðavíkurþing 1694, bjó þar í Brekkubæ og gekk vel búskapur, fekk Helgafell 1708, var þar til æviloka; hnignaði mjög hag hans, eftir að hann kom þangað. Hann þjónaði og Setbergsprestakalli 1710–11. Hann drukknaði á heimleið frá Bjarnarhafnarkirkju. Hann var mikill vexti og hraustmenni, námsmaður ágætur og skilningsgóður, hagur og hugvitssamur, fjölhæfur og framkvæmdasamur, glaðlyndur, söngmaður góður og hinn snjallasti ræðumaður. --Kona 1: Þorkatla (d. 1707) Þórðardóttir sýslumanns, Steindórssonar. Dætur þeirra: Halldóra átti síra Þorstein Jónsson í Saurbæ í Eyjafirði, Ragnhildur átti síra Sigurð Einarsson að Barði, Karítas átti Sigurð sýslumann sterka Vigfússon, Kristín átti Sæmund á Narfeyri Þórðarson prests á Staðastað, Jónssonar. --Kona 2 (1712): Málmfríður (enn á lífi 1755) Vigfúsdóttir sýslumanns í Hnappadalssýslu, Árnasonar. Þau átu 1 son, er fæddist eftir lát föður síns, bar nafn hans og andaðist ekki misserisgamall (HÞ.: SGrBf.).
Lögmaður. --Foreldrar: Jón Þorláksson í Víðidalstungu og kona hans Hildur Arngrímsdóttir prests lærða á Mel, Jónssonar. Lærði í Hólaskóla. Skráður í stúdentatölu í háskólanum í Kh. 11. sept. 1685, varð þar attestatus í guðfræði 1688, fekk 10. mars s. á. konungsveiting fyrir rektorsembætti í Skálholti, kom út s. á., en tók ekki við embættinu fyrr en 1690 og hélt til 1696, fekk Dalasýslu 17. apríl 1697, en hafði gegnt henni frá 1696, Varð varalögmaður sunnan og austan 20. apríl s.á., var skipaður vorið 1702 í nefnd með Árna Magnússyni að kanna hagi Íslands, og stóðu þau störf til 1713, tók að fullu við lögMannsdæmi 1705, tók Strandasýslu 1708, í skiptum fyrir Dalasýslu, tók síðan aftur Dalasýslu 1718, settur frá lögmannsembætti af fulltrúum konungs 1713, en eftir hæstaréttardómi 1716 skyldi hann halda lögmannsdæminu (en lúka sektir nokkurar) og hélt til æviloka. Hann andaðist í tjaldi sínu á alþingi, en lík hans var flutt að Víðidalstungu og jarðsett þar, enda hafði hann búið þar. Hann var mjög riðinn við deilur þær, er hæst stóðu á öndverðri 18. öld; einkum voru skærur miklar með honum og Oddi lögmanni Sigurðssyni. Hann var einn vitrasti maður sinnar tíðar, prýðilega að sér, og er viðbrugðið þekkingu hans í lögum og fornfræði. Hann var hið bezta skáld, sem þá var uppi (Vísnakver hans pr. í Kh. 1897, sjá og Lbs.). --Eftir hann er og pr.: Deo, regi, patriæ, Sorö 1768; Jus Patronatus (í þýðingu Magnúsar sýslumanns Ketilssonar), Kh. 1771; De linguæ septentrionalis appellatione, pr. með Gunnlaugs sögu ormstungu, Kh. 1775; Skýringar fornyrða lögbókar (ágrip í ritum lærdómslistafélags, en pr. í heilu lagi í Rv. 1849–54, sjá þó Lbs.); Aldarfarsbók, Rv. 1904; Jarðabók hans og Árna er nú fullprentuð. --Í handritum eru lagaritgerðir eftir hann (sjá Lbs.). Ritgerð hans um skáld og rithöfunda á 16. og 17. öld (Recensus poétarum et scriptorum) er nú glötuð, en a.m.k. kaflar úr henni í bókmenntadrögum Hálfdanar Einarssonar í JS. 567–9, 4to., 10 og í Lærdómssögu síra Þorsteins Péturssonar í JS. 30, 4to. --Ein bréfabóka hans er varðveitt (í Raskssafni, uppskrift í Lbs.). --Kona (8. nóv. 1696): Þorbjörg (f. 20. febr. 1667, dr. 19. maí 1737) Magnúsdóttir digra í Vigur, Jónssonar. --Börn þeirra: Jón eldri sýslumaður í Vaðlaþingi, Jón yngri guðfræðingur, Magnús í Ögri, Hólmfríður átti Bjarna sýslumann Halldórsson á Þingeyrum (Vísnakver, Kh. 1897; Fornyrði, Rv. 1849–54; Saga Ísl. VI; Safn II; BB. Sýsl.; HÞ.).