Jon Jon s f. 1738
Einstaklingur ekki skráður í sögulegt manntal
Einstaklingur hefur ekki fundist í Íslenzkum æviskrám
Einstaklingur hefur ekki fundist í nafnaskrá Lbs
Mögulegar samsvaranir við Jon Jon s f. 1738 í Íslenzkum æviskrám
--Prestur. --Foreldrar: Síra Jón Brandsson í Hítarnesi og kona hans Guðrún Sighvatsdóttir. --Vígðist 9. apr. 1671 aðstoðarprestur föður síns, bjó í Mýrdal í Kolbeinsstaðahreppi (enn 1681), fekk prestakallið við uppgjöf föður síns 1674. Hann komst í mál við Miller amtmann, með því að síra Jón hafði sett umsókn um Hítardal 1691 til drottningarinnar í tréstokk, sem fannst rekinn í flæðarmáli, fram hjá yfirvöldum landsins, en í stefnu til síra Jóns af þessu hafði sýslumaður misritað skírnarnafn amtmanns, „Chrian“ fyrir Christian“; gerði síra Jón gys að, er amtmaður væri nefndur „krían“, og harðnaði málið við það, en það hefir síðan verið nefnt kríumál. Var síra Jón að lyktum dæmdur frá prestskap í prestastefnu 12. júlí 1693, fekk uppreisn 29. apríl 1699, þjónaði Helgafellsprestakalli veturinn 1699–1700, en 14. júní 1700 veitti Miller amtmaður honum aftur Hítarnesþing, og hélt hann þau til æviloka. Þó lá honum við afsetningu aftur 1722, vegna synjunar um altarissakramenti og óprestlegrar framkomu við aðstoðarprest sinn, síra Jón Högnason; sættust þeir að boði byskups. --Kona 1: Sigríður (f. um 1655) Finnsdóttir á Ökrum, Sigurðssonar. --Börn þeirra: Ragnhildur (var heilsulaus), Guðrún fyrsta kona Sigurðar sýslumanns í Mýrasýslu Högnasonar, Indriði í Hítarnesi. --Kona 2 (24. júní 1725). Ragnhildur Bjarnadóttir, Sigurðssonar, Þórhallasonar skálds; þau bl. (Saga Ísl. V; HÞ.; SGrBf.).
Lyfsali í Nesi við Seltjörn. --Foreldrar: Jón Björnsson á Eyrarlandi og kona hans Helga Magnúsdóttir sst., Björnssonar sýslumanns að Espihóli, Pálssonar. Varð fyrsti lyfsali á Íslandi 1772. Þýddi á dönsku: Hannes Finnsson: Breve om Agerdyrkning, Kh. 1772). --Kona: Guðfinna Guðlaugsdóttir prests í Görðum á Álptanesi, Þorgeirssonar; þau bl. (BB..Sýsl.; EBj. Frmt.).
. Smiður. Foreldrar: Jón smiður (d. 1761) Gunnlaugsson í Vatnsdal í Fljótshlíð, síðar í Steinum undir Eyjafjöllum, og kona hans Þuríður (d. 1761) Ólafsdóttir í Steinum, Jónssonar. Lærði vefnað og vann í ullarverksmiðjunum í Reykjavík. Hóf síðan að stunda smíðar.--Var 2 ár hjá Sigurði alþingisskrifara Sigurðssyni á Hlíðarenda. Sigldi til Kh. 1767; kom heim 1770 og var þá fylgdarmaður danskra landmælingamanna. Bóndi á Tjörnum undir Eyjafjöllum 1776–88, í Stóradal 1788–92; keypti síðan hálft Syðra-Langholt í Hrunamannahreppi og bjó þar til æviloka. Dó í Gufunesi.-- „Var snilldarmaður, vel að sér um flesta hluti, silfursmiður sæmilegur og málari góður“ (ættat. Stgr. bps.). Talið er, að hann hafi (fyrir 1799) smíðað 13 kirkjur, auk stofuhúsa og annarra smíða, meðal annars útbrotakirkju á Stóra-Núpi. Var og skurðhagur og prýddi smíðisgripi sína marga með útskurði eða málaði myndir á þá. í þjóð272 minjasafni eru nokkrir útskurðir og altaristöflur eftir hann.--Kona (1776): Sigríður (d. 17. mars 1805) Halldórsdóttir á Narfastöðum í Melasveit, Torfasonar. Börn þeirra, sem upp komust: Síra Halldór á Melstað, Þuríður átti fyrr Gest Gamalíelsson á Hæli og síðar Vigfús Þórðarson á Miðfelli, Sesselja átti fyrr Jón hreppstjóra Einarsson á Baugsstöðum (s. k. hans), síðar Þorkel Helgason í Geldingaholti, Guðrún átti Guðmund Björnsson í Langholti, Margrét átti Jón Hjörleifsson á Vatnsenda og í Vælugerði, Ólafur varð úti 1807 (Lesb. Morgunbl. 6. apr. 1941; o. fl.).