Jón Jónsson f. 1752
Einstaklingur ekki skráður í sögulegt manntal
Einstaklingur hefur ekki fundist í Íslenzkum æviskrám
Einstaklingur hefur ekki fundist í nafnaskrá Lbs
Mögulegar samsvaranir við Jón Jónsson f. 1752 í Íslenzkum æviskrám
Stúdent, Faðir (talinn): Jón Runólfsson að Felli í Mýrdal. Lærði hjá síra Jóni Steingrímssyni, er kom honum í Skálholtsskóla 1770; varð stúdent 18. maí 1774, með góðum vitnisburði, fór utan 1775, skráður í stúdentatölu í háskólanum í Kh. 23. dec. s. á., andaðist þar næsta vor, jarðsettur 11. maí 1776. Var skáldmæltur (sjá Lbs.) og vel gefinn. --Ókv. og bl. (HÞ.).
--Leyndarskjalavörður. Launsonur Jóns (er var skólagenginn, fór utan og varð hermaður í Kh., andaðist 19. maí 1758, þrítugur að aldri) Teitssonar (sýslumanns að Reykhólum, Arasonar) og Elínar Einarsdóttur sýslumanns í Strandasýslu, Magnússonar. Hann ólst upp með móðurfrændum sínum, á Sveinsstöðum í Neshreppi og í Ljáskógum, var tekinn í Skálholtsskóla 1765, fór utan 1770 og var tekinn í Maríuskóla (Frúarskóla) í Kh., stúdent þaðan 1773, skráður í stúdentatölu í háskólanum í Kh. 31. júlí s.á., varð baccalaureus í heimspeki 6. okt. 1774, lauk prófi í lögfræði 22. mars 1776, með 1. einkunn í báðum prófum, lagði stund á fornfræði og varð aðstoðarmaður í leyndarskjalasafni konungs 1780, prófessor að nafnbót 1784; fór til Englands með styrk úr sjóðnum ad usus publicos til rannsókna 1786, varð Dr. jur. í háskólanum í St. Andrews 1788. Varð mikils metinn í Englandi, t.d. boðið að vera forstöðumaður í British Museum, en hann hafnaði. Varð yfirmaður leyndarskjalasafns konungs ll. jan. 1791, justitsráð 17. febr. 1794, etatsráð 21. ág. 1810, r. af dbr. 28. jan. 1811, konferenzráð 1. nóv. 1828. Hann var í skóla- og dómsmálanefnd, sem sett var 12. dec. 1799. Hann var tryggur maður og vinfastur og studdi allmjög landa sína í Kh. Hann varð frægur af því, að hann fann fyrstur Bjólfs- (Beowulfs-) kviðu og lét síðar prenta í fyrsta sinn, Kh. 1815. Hann sá um prentun margra fornrita (Kristinréttur Grágásar 1776, Konunga erfðatal 1777, Kristinréttr Árna byskups 1777, Analecta 1778, Vafþrúðnismál 1779, Dipl. Arna-Magnæanum 1786, Eyrbyggja saga 1787, Fragment Chr. TI, 1810, Landslög hin nýju 1817), en hefir ekki samið mikið sjálfur: „Udkast til en Karakteristik af... Kronprinsen af Danmark 1793“ (á ensku 1791, á þýzku 1793), „Bevis at de Irske.... fortjene en udmærket Rang“ (i Det kgl. Vidensk. Selsk. 1794). Bréfagerðir hans nokkurar eru í Lbs. --Kona (1792) var ekkja eftir Hvidsteen bruggara, ung og auðug; börn þeirra ílendust í Danmörku (Bricka; Óðinn IX; Sunnanfari XIlI; o. fl.).
Bóndi, stúdent. --Foreldrar: Síra Jón Hannesson í Snóksdal og kona hans Guðbjörg Jónsdóttir að Hóli í Hörðudal, Gíslasonar. Lærði í Skálholtsskóla. Hann varð sekur um 4 frillulífisbrot með 3 stúlkum og því fjórðungsrækur, hið 5. frillulífisbrot varð með konu þeirri, er hann átti síðar. --Hefir verið að Hóli í Hörðudal 1721 og 1722, en útlægur úr fjórðungnum 12 ár (1722–34). bjó þann tíma í Langholti í Borgarfirði. Síðan hefir hann flutzt að erfðaeign sinni Snóksdal, en hann andaðist að Hrafnabjörgum í Hörðudal. Hann var maður vel gefinn, erfði miklar eignir, en fé hans gekk mjög upp. --Kona: Ingibjörg Ólafsdóttir prests í Tröllatungu, Eiríkssonar, --Börn þeirra: Jón eldri í Snóksdal, Árni að Geitastekk, fór utan, varð hermaður, fór víða um heim og hefir skrifað ferðasögu sína, Jón yngri að Reykhólum, Ólafur að Álptavatni, Ingibjörg átti fyrr Pál Björnsson frá Hrafnabjörgum, en síðar Benedikt Ásmundsson, Þorbjörg átti Illuga Þorbergsson að Laugum í Hvammssveit, Anna átti Þorstein smið Bjarnason að Hrafnabjörgum, Sigurður drukknaði, Vigfús var í þjónustu Pingels amtmanns, síðar hjá Schumacher jústitsráði, síðast tollgæzlumaður í Danmörku. --Launbarn Magnúsar (með Jórunni Jónsdóttur, Brandssonar): Guðrún átti Jón Sigurðsson. --Tvö voru launbörn Magnúsar með Sigríði Ólafsdóttur á Kerseyri, Þórðarsonar, og var annað þeirra Árni, var 7 vetur í Skálholtsskóla, vísað þaðan vegna tornæmis, kallaður í háði „sekreteri“, dó utanlands. Launson Magnúsar með Valgerði Gísladóttur, Ásmundssonar: Gísli var undir jökli varð gamall og dó bl. (HÞ.).
--Prestur. --Launsonur Jóns Thorlaciuss sýslumanns Jónssonar í Berufirði og Valgerðar Oddsdóttur á Fitjum, Eiríkssonar. Ólst upp í Odda hjá síra Bjarna Hallgrímssyni, ömmubróður sínum. --Tekinn í Skálholtsskóla 1716, stúdent 1722, var a.m.k. 1727–S8 í þjónustu Hákonar sýslumanns Hannessonar, fekk 12. apríl 1728 Stóra Dal, vígðist 18. s. m., lét þar af prestskap vegna heilsuleysis, mun hafa flutzt frá Miðmörk að Murnavelli og andazt þar. Í skýrslum Harboes er hann talinn heldur daufur, en mjög guðrækinn. --Kona: Þrúður (d. á Murnavelli 1754) Erlendsdóttir, Gíslasonar. --Börn þeirra: Ingiríður átti launbarn með Guðmundi Ögmundssyni í Mörk, giftist síðan Þórði Sighvatssyni að Hlíðarhúsum í Reykjavík, Erlendur, Bjarni fór utan og kom eigi aftur, Guðríður, Þórdís átti Jón hafnsögumann í Landakoti á Seltjarnarnesi ((HÞ.. SGrBf.).