Bjarni f. 1798

Samræmt nafn: Bjarni
Einstaklingur ekki skráður í sögulegt manntal
Einstaklingur hefur ekki fundist í Íslenzkum æviskrám
Einstaklingur hefur ekki fundist í nafnaskrá Lbs

Nafn Fæðingarár Staða
 
1772
Stærribær
húsbóndi 1971.62
 
1774
Neðra-Apavatn
hans kona 1971.63
 
1798
Austurey
þeirra barn 1971.64
 
1806
Austurey
þeirra barn 1971.65
 
1815
Austurey
þeirra barn 1971.66
 
1785
Vatnsholt
vinnukona 1971.67
 
1807
niðursetningur 1971.68

Mögulegar samsvaranir við Bjarni f. 1798 í Íslenzkum æviskrám

Rektor, magister, prestur. --Foreldrar: Jón (d. 1760) lögréttumaður Þorleifssonar að Sandlæk í Eystra Hrepp, síðar á Efra Velli í Flóa, um tíma bryti í Skálholti, og kona hans Guðrún Bjarnadóttir að Svarfhóli í Flóa, Sighvatssonar. Tekinn í Skálholtsskóla 1734, stúdent 1742, skráður í stúdentatölu í háskólanum í Kh. 21. dec. 1743, tók próf í heimspeki með 1. einkunn og varð baccalaureus 21. júní 1745, lauk embættisprófi í guðfræði 2. sept. s. á., með 2. einkunn. Var skipaður konrektor í Skálholtsskóla 17. júní 1746, settur rektor þar haustið 1753, en fekk veiting konungs fyrir því embætti 9. maí 1755. Meðan hann var rektor, bjó hann fyrst á Spóastöðum, síðar lengi í Auðsholti í Byskupstungum og dvaldist þar oftast á sumrum. Fekk leyfi konungs 14. maí 1779 til að hafa konu og heimilisfólk hjá sér í Skálholti, meðan skóli stæði, enda hafði hann gert þetta áður, að óvilja stólshaldarans, Magnúsar síðar lögmanns Ólafssonar. Varð magister að nafnbót 27. sept. 1768. --Hann þókti hinn snjallasti kennari. Heldur var stirt samkomulag með honum og stólsforráðamönnum og Finni og Hannesi byskupum hin síðari árin vegna skólahaldsins (sjá Jón Helgason: Hannes Finnsson). Fekk Gaulverjabæ 25. júlí 1781, og fylgdu umsókn hans sterk meðmæli frá Finni byskupi, vígðist 23. sept. s.á., fekk staðfesting konungs 5. mars 1783, var þar til dauðadags, en fekk síra Helga son sinn sér til aðstoðarprests 1783. Ritstörf: Skrá (á dönsku) um stúdenta, er hann hafði prófað (pr. í Kh. 1782). Þýddi úr dönsku „Lukkunnar hjól“ eftir Hans Christensen Sthen í bundnu og Óóbundnu máli (pr. í Kh. 1760). --Orkti, einkum á latínu, og er sumt prentað (í æviminningum Jóns byskups Árnasonar, 1748, Sigurðar byskups Stefánssonar, 1799, Islandske Maanedstidender, I), en sumt í handritum. Í handritum má finna tillögur (á dönsku) til landshagsnefndarinnar 1770–I1, og er þar fyrst og fremst lagt til að afnema íslenzku og setja dönsku í staðinn. „Prolusio“ við skólauppsögn 1772 er í Lbs. 43, 4to., - ræður nokkurar eftir hann í Lbs. 92, 8vo., og ÍB. 256, Svo. --Vera má, að hann hafi þýtt: „Tragedia um lögsókn Belíals gegn Christo“ (Lbs. 216, 8vo., og víðar). --Kona: Helga (d. 22. okt. 1785, 57 ára) Sigurðardóttir bryta í Skálholti, Þormóðssonar. --Börn þeirra, er upp komust: Páll stúdent, síra Helgi á Reynivöllum, Ingibjörg átti síra Þórhalla Magnússon á Breiðabólstað í Fljótshlíð, Ragnhildur s.k. síra Illuga Hannessonar í Villingaholti, Helga dó 1800, óg. og bl. (Vitæ ord.; Saga Ísl. VI; HÞ. Guðfr.; HÞ.).

--Prestur. --Foreldrar: Jón Jónsson í Grjótnesi, síðar á Valþjófsstöðum í Núpasveit, og kona hans Solveig Sigfúsdóttir prests í Glæsibæ, Þorlákssonar. Tekinn í Hólaskóla 1744, stúdent 1750, varð s. á. djákn að Grenjaðarstöðum, en vígðist 12. ág. 1753 áðstoðarprestur síra Björns Magnússonar þar. Fekk Þingeyraklaustur 1755, varð prófastur í Húnavatnsþingi 1767, en sagði af sér því starfi 1782, fekk Breiðabólstað í Vesturhópi 1770, hélt aðstoðarpresta, fyrst Benedikt Björnsson (1782–5) , en frá 1789 fósturson sinn, síra Friðrik Þórarinsson, sagði lausu prestakallinu 1794, með því skilyrði, að síra Friðrik fengi, og varð því framgengt, fluttist þá að næsta bæ, Grund, og var þar til dauðadags. Samtímamenn hæla honum í bréfum fyrir gáfur, kennimannshæfileika og barnafræðslu. --Kona (1755): Elín (d. í Viðey 25. okt. 1810, 83 ára) Stefánsdóttir prests á Höskuldsstöðum, Ólafssonar; þau bl. (HÞ.. SGrBf.).