--Prestur. --Foreldrar: Pétur gullsmiður Brynjólfsson á Víðivöllum í Fljótsdal og kona hans Halldóra Pálsdóttir prests á Valþjófsstöðum, Magnússonar. --Lærði að mestu 8 vetur hjá síra Guttormi Pálssyni, var síðan í vetur hjá síra Steingrími síðar byskupi Jónssyni í Odda, stúdent frá honum úr heimaskóla 1816, með góðum vitnisburði, fór utan s.á., skráður í stúdentatölu í háskólanum í Kh. 19. okt. s. á. (einkunn „satis bonum“), tók annað lærdómspróf 1817, með 2. einkunn, guðfræðapróf 20. júlí 1821, með 3. einkunn, próf í predikunar- og trúkennslufræði 8. ág. s. á., með 2. einkunn, vígðist 22. s.m. aðstoðarprestur í Faxe í Sjálandi, var 7. ág. 1822 skipaður fastur aðstoðarprestur í Nyköbing á Jótlandi, fekk Deibergsprestakall 29. sept. 1824, Romö 17. júlí 1829, Hillerslev 30. okt. 1835, fekk lausn 4. febr. 1841 (að sögn tilneyddur vegna barneignar), átti síðan fyrst heima í Thisted og kenndi þar í gagnfræðaskóla, síðar í Lögstör og andaðist þar. Fekkst talsvert við lækningar og var kærður fyrir, hugði þá eitt sinn að taka próf í læknisfræði, en náði ekki prófi. Pr. er eftir hann ræða, Ribe 1834, lýsing á Limafirði (Aalborg, 1853), blaðagreinir um kirkju og skóla (sjá Erslew). Hann samdi tillögur um tilhögun alþýðuskóla á Íslandi, og voru sendar 27. nóv. 1832 til umsagnar Steingrími byskupi Jónssyni, en byskup gerði við þær miklar athugasemdir í bréfi til kanzellís 18. júní 1833. --Kona (4. jan. 1824): Karen (f. 1803, d. 9. sept. 1873), dóttir Péturs trésmíðameistara Möllers í Nyköbing; þau áttu a. m.k. 1 dóttur (Lbs. 48, fol.; HÞ. Guðfr.; HÞ.).

Kaupmaður í Bolungarvík. --Foreldrar: Oddur að Hafrafelli í Skutulsfirði Tyrfingsson (Henrikssonar) og kona hans Elenóra Kristjana Pétursdóttir í Engidal, Ásgrímssonar. Var fyrst í Hnífsdal, en frá 1891 í Bolungarvík. --Var framkvæmdamaður mikill um sjávarútgerð og annað, enda auðgaðist hann vel, en þó gengu efni hans mjög til þurrðar hin síðari ár. Valinkunnur maður og örlátur. Gegndi ýmsum trúnaðarstörfum. Hafði mikinn áhuga á þjóðmálum. --Kona: Guðný Bjarnadóttir á Gilsbakka í Hörðudal, Jónssonar. Áttu þau fjölda barna; dó flest ungt (Jóh. Bárðarson: Brimgnýr).