Íslenzkar æviskrár frá landnámstímum til ársloka 1940

Sturla Bárðarson, skáld

(12. og 13. öld)

Djákn.

Foreldrar: Bárður Snorrason (Bárðarsonar svarta í Selárdal, Atlasonar) og kona hans Þórdís Hvamms-Sturludóttir, Þórðarsonar. Var með Hrafni Sveinbjarnarsyni, síðar Snorra Sturlusyni, frændum sínum. Hefir verið utanlands og orkt kvæði um Skúla jarl, en það er nú glatað. Eftir hann eru 3 lausavísur (Sturl.; Bps. bmf. 1).


Íslenzkar æviskrár frá landnámstímum til ársloka 1940
Höfundar Páll Eggert Ólason 1883-1949, Ólafur Þ. Kristjánsson 1903-1981, Jón Guðnason 1889-1975, Sigurður Líndal 1931
Reykjavík: Hið íslenzka bókmenntafélag, I: 1948, II: 1949, III: 1950, IV: 1951, V: 1952, VI: 1976.

Unnið úr ljóslesnum texta stafrænna endurgerða bókanna.