Íslenzkar æviskrár frá landnámstímum til ársloka 1940

Skagi Skoftason

(9. og 10. öld)

Landnámsmaður í Sigluvík á Svalbarðsströnd. Ætt ekki rakin; „maður ágætur á Mæri“.

Sonur hans Þorbjörn, faðir Héðins milda (Landn.; Bps. bmf. 1).

Skáld-Hallur (13. öld). Ókunnur að öðru en drápu, sem hann orkti um Brand Kolbeinsson (Sturl.).

Skáld-Helgi(?) (15. öld). Vísur nokkurar eru honum eignaðar (Kvæðasafn bmf.).

Skáld-Sveinn (15. öld). Eftir hann er 1 kvæði (Kvæðasafn bmf.), sjá aths. við Svein byskup Pétursson.

Skáld-Þórir (12, öld?). Ókunnur að öðru en vísustúf eftir hann (í Sn.-E. AM.).


Íslenzkar æviskrár frá landnámstímum til ársloka 1940
Höfundar Páll Eggert Ólason 1883-1949, Ólafur Þ. Kristjánsson 1903-1981, Jón Guðnason 1889-1975, Sigurður Líndal 1931
Reykjavík: Hið íslenzka bókmenntafélag, I: 1948, II: 1949, III: 1950, IV: 1951, V: 1952, VI: 1976.

Unnið úr ljóslesnum texta stafrænna endurgerða bókanna.