Snæfjallahreppur (Snæfjallaströnd í manntali árið 1703 og Jarðabók Árna Magnússonar og Páls Vídalín árið 1710, Unaðsdalsþingsókn í jarðatali árið 1753). Grunnavíkurhreppur var sameinaður Snæfjallahreppi í ársbyrjun 1964 undir nafni hins síðarnefnda, þá var Grunnavíkurhreppur kominn í eyði nema Hornbjargsviti. Snæfjallahreppur rann saman við Ísafjarðarkaupstað árið 1994 og varð hluti af Ísafjarðarbæ árið 1996. Prestakall: Staður á Snæfjallaströnd til ársins 1860, Staður í Grunnavík 1860–1865 (þjónusta Staðarprests, án veitingar fyrir Snæfjallastað), Kirkjubólsþing 1865–1908 (þjónusta Kirkjubólsþingaprests, án veitingar, árin 1865–1880), Ögurþing 1908–1918 (þjónusta Ögurþingaklerks, án veitingar), Staður í Grunnavík 1918–1928 (þjónusta Staðarprests, án veitingar), Vatnsfjörður 1928–1999 (átti að vera frá árinu 1908 samkvæmt lögum), Ísafjörður frá árinu 2000. Sókn: Staður á Snæfjallaströnd til ársins 1865, Melgraseyrarbænhús 1865–1866, Unaðsdalur frá árinu 1866.
Björk Ingimundardóttir. Prestaköll, sóknir og prófastsdæmi á Íslandi. Reykjavík: Þjóðskjalasafn Íslands. 2013.